Geen haast in Gods Koninkrijk

Golden Seeds [blog] door Marjet Hoogendoorn

1 juni 2023

---

Beginnend met een beeld: Terwijl ik deze blog typte zie ik Jezus met een persoon bloemen plukken. Gewoon genietend van elkaars aanwezigheid. Niets hoeven, geen verplichtingen. Zo wil Hij met jou leven!

Ok, hier gaan we:

Al onze vier kinderen waren geen snelle lopers. Onze derde zoon heeft het record, hij liep met 20 maanden. Inmiddels is hij 8 jaar en zit hij al heel wat jaren op voetbal. Als hij een penalty neemt, wil jij niet op doel staan. Er zit heel wat kracht in die benen.

Toen hij een dreumes was, was hij al potig, maar lopen ho maar. Ik heb hem zoveel getild (in die tijd woonden we in het buitenland waar je niet altijd een kinderwagen kon gebruiken). Maar ja, je kon hem niet forceren om te gaan lopen. Op zijn tijd, toen hij er klaar voor was, het durfde, het nodig vond, zette hij zijn eerste stapje.

Nu vond ik het niet erg om mijn zoontje te dragen, maar soms kan het wel lastig zijn om geestelijk iets te dragen waar je graag van wilt dat het gaat lopen. Als we niet uitkijken gaan we onze eigen ideeën handen en voeten geven – Abraham kan daar wel over meepraten – en zo proberen het plan wat God heeft te beïnvloeden.

Een aantal jaar was ik al zoekend naar welke richting God mij op wilde bewegen. Maar als je helemaal niks ziet van wat dat eventueel zou kunnen zijn, is rustig afwachten soms best lastig. Elke keer als ik God erin zocht, was Zijn antwoord dat Hij echt wel weet wat Hij doet, dat er een tijd komt dat het pad zich ontvouwt. Dat niemand het plan wat Hij heeft voor mijn leven kan beïnvloeden, zolang ik zij-aan-zij blijf lopen met Hem. Ik hoef ook niet elke bijeenkomst of cursus over profetie af te lopen. Al gaan er dagen voorbij dat ik alleen kook, stofzuig, de was vouw, luiers verschoon… Hij heeft een goed plan, en ik hoef alleen maar bij Hem te zijn. Vandaar uit gaat Hij de weg wel wijzen.

Weet je hoeveel rust dat geeft? Af en toe wil ik nog steeds te hard vooruit… ‘Heer, waar staat Garden of Glory over een paar jaar?’ Maar inmiddels weet ik dat dat helemaal niet zo belangrijk is.

We waren vorig jaar op bezoek in een andere kerk dan waar we lid zijn, mijn man sprak en ik had een profetie voor een jonge vrouw uit de gemeente. Naderhand sprak ik met een jongen die zo hongerig was. Prachtig om te zien! Maar er was ook frustratie, hij had al wel voor zich laten bidden en verwachtte dat hij intens aangeraakt zou worden door de Geest. Maar er gebeurde zo weinig. Of ik misschien een idee had waardoor zijn geestelijk leven in een stroomversnelling zou komen. ‘Ja’,  zei ik, ‘dag aan dag met Jezus zitten.’ Het was alsof ik naar het teleurgestelde gezicht van de rijke jongeling keek.

Er is geen haast in Gods Koninkrijk en er zijn geen short-cuts. We kunnen duwen en trekken, maar ik verwacht niet dat God Zijn plan zal oprekken, omdat wij graag willen rennen. Is het eigenlijk niet gewoon fantastisch dat we ‘alleen maar’ met Jezus hoeven te leven en Hij verder de verantwoordelijkheid voor ons leven op zich neemt? Dat we dan stappen nemen omdat Hij ze heeft laten zien – persoonlijk aan ons. Niet omdat onze ziel uit angst, of haast, of erbij willen horen, of gezien willen worden, schreeuwt dat we van alles moeten? Kom tot rust, kind, stop met rennen en geniet van zij-aan-zij wandelen met Jezus.

Wees stil…

En vraag Jezus of je met Hem zij aan zij loopt. Vraag Jezus of je rent voor Hem, of dat er gebieden zijn waarin je niet loopt in Zijn plan omdat je niet met Jezus mee wil. Wacht op Zijn openbaring.

Want de HERE God, de Heilige van Israël, zegt: ‘Alleen door naar Mij terug te keren en op Mij te wachten, kunt u worden gered. In rust en vertrouwen ligt uw kracht.’ Jesaja 30:15 [htb]

Mijn plan met jullie staat vast – spreekt de HEER. Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk: ik zal je een hoopvolle toekomst geven. Jullie zullen mij aanroepen en tot mij bidden, en ik zal naar jullie luisteren. Jullie zullen mij zoeken en ook vinden, als jullie mij tenminste met hart en ziel zoeken. Jeremiah 29:11-13 [nbv]